Συντεχνίες

This page was last updated on: 2023-12-05

Ελευθερία συμμετοχής σε συνδικάτο

Υπό το άρθρο 23 του Συντάγματος, το Κράτος απιβάλλεται να υιοθετεί μέτρα τα οποία να προστατεύουν την ελευθερία να συνδικαλίζεσαι και την άσκηση σχετικών δικαιωμάτων ενάντια σε κάθε περιορισμό στα πλαίσια του νόμου. Οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα την δημιουργίας και συμμετοχής  σε  εργατικό συνδικάτο, αλλά χωρίς να του επιβάλλεται να συμμετέχει σε ένα. Η νομοθεσία ορίζει την διαδικασία για τη δημιουργία και την εγγραφή συνδικάτων. Υπάρχουν τρία επίπεδα  εργατικών συνδικάτων υπό το νόμο ιδιωτικών συμβολαίων:

πρώτο επίπεδο- ατομικά συνδικάτα σε εταιρεία, τομέα, τοπικά ή επαγγελματικά επίπεδα;

δεύτερο επίπεδο- επαγγελματικά ή τομεακά ομοσπονδία  συνδικάτων του πρώτου επιπέδου, και εργατικά κέντρα, τα οποία διαμορφώνουν τα συνδικάτα πρώτου επιπέδου σε μια συγκεκριμμένη γεωγραφική περιοχή; και

τρίτο επίπεδο- συνομοσπονδίες συνδικάτων δευτέρου επιπέδου, απο τα οποία υπάρχει μόνο ένα, Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας ( Γ.Σ.Ε.Ε.).

Εφόσον χρειάζονται τουλάχιστον 20 μέλη για τη δημιουργία συνδικάτου σε εταιρικό επίπεδο, εταιρικές συμφωνίες μπορούν κανονικά να υπογραφούν σε εργοδότες με τουλάχιστον 50 εργαζόμενους. Όμως, σε εργοδότες χωρίς συνδικάτο, συμπεριλαμβανομένων εταιρειών με λιγότεροθς από 20 εργαζόμενους, οι εργαζόμενοι μπορούν να  δημιουργήσουν μια "ένωση προσώπων", μια πιό ήπια μορφή αντιπροσοπευτικού οργανισμού εργαζομένων, Μία ένωση εργαζομένων είναι σε ισχύ  από τουλάχιστον τρία πέμπτα των εργαζομένων στην επιχείρηση, ανεξαρτήτος του συνολικού αριθμού τω εργαζομένων στην επιχείρηση, και η διάρκειά της δεν υπόκεινται σε κανένα χρονικό όριο.

Η ένωση εργαζομένων αναγνωρίζεται ως εργατικό συνδικάτο προσωρινής φύσης υπό τον νόμο 1264/1982. Αν τα προαναφερθέντα τρία πέμπτα των εργαζομένων είναι μέλη  της ένωσης, η ένωση μπορεί να υπογράψει συλλογική σύμβαση, ακόμα και σε εργοδότες με λιγότερους από 50 εργαζόμενους.

Οι εργοδότες υποχρεούνται να παρέχουν άδεια σε εκπροσώπους συνδικαλιστικών ενώσεων (προέδρους και γενικούς γραμματείς μεγάλων συνδικαλιστικών ομοσπονδιών) για ολόκληρη τη διάρκεια της απασχόλησής τους. Οι εκπρόσωποι μικρότερων οργανισμών και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών ενώσεων δικαιούνται άδεια μικρότερης διάρκειας (μέγιστη διάρκεια 15 ημέρες μηνιαίως).

Σύμφωνα με τον Νόμο 4808/2021 όλες οι ενώσεις εργαζομένων και εργοδοτών πρέπει να καταχωρίζονται στο σχετικό ηλεκτρονικό μητρώο της ΕΡΓΑΝΗ. Η καταχώριση απαιτείται για σκοπούς συμμετοχής σε διαβουλεύσεις, διοργανώσεις απεργιών και σύναψης συλλογικών συμβάσεων.

Ελευθερία συλλογικών διαπραγματεύσεων

Τα Συνδικάτα δικαιούνται να συμμετάσχουν σε συλλογικές διαπραγματεύσεις και να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις, αν η εταιρεία έχει περισσότερους από 50 εργαζομένους. Σε μικρότερες επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζομένους, Σύλλογος των εργαζομένων μπορεί να υπογράψει συλλογική σύμβαση με την εταιρεία, εάν το 60% των εργαζομένων είναι μέλη του συλλόγου.
Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας μπορεί να είναι μόνο για ορισμένου χρόνου, με ελάχιστη διάρκεια ενός έτους και μέγιστη διάρκεια τριών ετών.

Η νομοθεσία αναγνωρίζει τέσσερα επίπεδα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και τέσσερις τύπους συλλογικών συμβάσεων:
η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), που καλύπτει το σύνολο του ιδιωτικού τομέα, στο μέτρο των θεσμικών
διατάξεων (για παράδειγμα, εκείνη για το χρόνο εργασίας και τις άδειες) και τα μέλη των υπογραφόντων που απαρτίζουν την ΕΓΣΣΕ όσον αφορά τις αμοιβές; τομέα ή τον κλάδο σε επίπεδο συλλογικών συμβάσεων σε εθνικό ή χαμηλότερα επίπεδα; εταιρίκες συλλογικές συμβάσεις και επαγγελματικές συλλογικές συμβάσεις σε εθνικό ή τοπικό επίπεδο.

Δικαίωμα στην απεργία

Η νόμιμη απεργία είναι δικαίωμα των όλων των εργαζομένων.Υπό την αιγίδα του άρθρο 23 του Συντάγματος, οι εργαζόμενοι έχουν το δικαίωμα της απεργίας για την προστασία των επαγγελματικών, οικονομικών, κοινωνικών συμφερόντων και δικαιωμάτων τους.

Για να είναι η λήψη απόφασης για απεργία νόμιμη, πρέπει να ληφθεί από: τη γενική συνέλευση των μελών της ένωσης στην περίπτωση των σωματείων πρώτου επιπέδου (π.χ. συνδικάτα της εταιρείας - βλ. συνδικαλιστικά δικαιώματα); και των διοικητικών συμβουλίων τους στις περιπτώσεις του δεύτερου επιπέδου συνδικαλιστικών οργανώσεων (π.χ. τομεακές ή επαγγελματικών ομοσπονδιών) και συνδικαλιστικών οργανώσεων του τρίτου επιπέδου (ΓΣΕΕ).

Για μια απεργία για να είναι νόμιμη, η ένωση (-εις) που συμμετέχουν πρέπει να ενημερώσει(-ουν) τον εργοδότη με τα αιτήματα της απεργίας, την ημερομηνία και τη διάρκεια της

τουλάχιστον 24 ώρες πριν την έναρξη της δράσης. Στην περίπτωση των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας του δημόσιου τομέα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις υποχρεούνται να δώσουν τέσσερις ημέρες προειδοποίηση για την απεργίας και ΟΜΕΔ υπηρεσίες διαμεσολάβησης πρέπει να κληθούν να κανονίσουν το διάλογο κατά τη διάρκεια αυτής της «διαπραγματευτικής"περίοδου. Τέτοιος διάλογος μπορεί επίσης να λάβει χώρα πριν από τις απεργίες έξω από τις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, αλλά αυτό δεν αποτελεί νομική υποχρέωση.

Κατά τη διάρκεια της απεργίας στις απαραίτητες υπηρεσίες, ένα ελάχιστο επίπεδο εξυπηρέτησης πρέπει να διατηρηθεί και το συνδικάτο (α)

πρέπει να διασφαλίσει(ουν) ότι υπάρχουν επαρκείς εργαζόμενοι που συνεχίζουν να εργάζονται για την προστασία των εγκαταστάσεων του εργοδότη και την πρόληψη ατυχημάτων ή ζημιών.

Το ελληνικό Σύνταγμα με το Νόμο 1264/1982 διασφαλίζει το δικαίωμα των εργαζομένων στηναπεργία. Η απόφαση να κηρύξει απεργία υπόκειται στην αρχή της Γενικής Συνέλευσης των μελών της ένωσης. Η ένωση που κηρύσσει την απεργία θα πρέπει να παρέχει το αναγκαίο προσωπικό για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης και την πρόληψη της ζημίας ή ατυχήματος. Η ένωση είναι επίσης υποχρεωμένη να δώσει στον εργοδότη ή επαγγελματική ένωση 24-ωρη προειδοποίηση του για την απεργία. Σε περίπτωση νόμιμης απεργίας, ο εργοδότης απαγορεύεται να λειτουργεί τις εγκαταστάσεις της με τα μέλη της ένωσης, οι οποίοι έχουν σπάσει την απεργία, ή να κηρύξει απεργία εργοδοτών ή να προσπαθήσει να αποτρέψει την απεργία με ιαταγή. Ωστόσο, αν με δικαστική απόφαση η απεργία έχει κηρυχθεί παράνομη, οι συνδικαλιστές ηγέτες είναι υποχρεωμένοι να ματαιώσουν την απεργία, διαφορετικά ενδέχεται να υπάρξουν διάφορες κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένης και της λήξης της απασχόλησής τους. Οι απεργίες οποιουδήποτε είδους των δικαστικών λειτουργών και των καλλιεργειών ασφαλείας απαγορεύεται και είναι παράνομη. Άρθρο 23 (2) του Συντάγματος της Ελλάδα 2008

Σύμφωνα με τον Νόμο 4808/2021 το δικαίωμα για εργασία των εργαζομένων που δεν επιθυμούν να συμμετάσχουν στην απεργία πρέπει να προστατεύεται από την συνδικαλιστική οργάνωση. Σε περίπτωση παράβασης της υποχρέωσης αυτής (σωματική και ψυχολογική βία κατά των εργαζομένων αυτών) η απεργία μπορεί να διακοπεί με απόφαση του Δικαστηρίου.

Οι κανονισμοί για τα εργατικά συνδικάτα

  • Σύνταγμα της Ελλάδα, αναθεωρήθηκε για τελευταία φορά το 2008 / Constitution of Greece, last revised in 2008
Loading...